gozo | Eibarko euskara

gozo

1. (gozu). iz. (TE). Golosina, dulce, caramelo. Txikittan pentsatzen genduan, zeruan ez zala jaten gozuak baiño besterik. Ik. gozoki. Gehixenbaten pluralian erabiltzen da.

2. (gozu, goxo). izond. (TE). Dulce, cariñoso,-a, suave, placentero,-a. Aman laztanak, besterik ez lako gozuak. / Los besos maternos, dulces como ninguna otra cosa. / Soiñu jarrai gozu ederratarikua, baiña hausiunia euki eban. / Una melodía bellísima, pero tuvo un fallo. / Ohe bigun goxuan. (Zirik 118).

3. (gozu). izond. (TE). Rico,-a, sabroso,-a, apetitoso,-a. Barau eitten naiz gaur eta ez neizu tentau usain gozu horrekin. / Hoy me toca ayunar y no me tientes con esos olores.

4. (gozu). izond. (ETNO). Tierra blanda, suelta, fácil de labrar. Lurrari dagokixonez, lur biguna, labratzeko erreza. Anton. tringo.

5. (gozu). izond. (ETNO). Dúctil, fácil de trabajar (madera, metales), de fácil mecanización. Errez lantzen dan egurra. Baitta, orokorrian errez lantzen dan edozein materixal be. Txopua, gaztaiñia eta keixia oso egur gozuak dira lantzeko. / Dekoletajian erabiltzen diran materixalak gozuak eta mekanizaerrezak izaten dira.

6. (goxo, gozu, goxu). izond. (NA). Suave, terso,-a, aterciopelado,-a.